Twee vormen van hyperventileren: acute aanval en chronisch

Hyperventileren bestaat in twee vormen: een acute aanval en chronische hyperventilatie. Het meest gekend is de acute aanval van hyperventilatie. Deze aanval gaat met beangstigende symptomen gepaard. Zo’n aanval meemaken vergeet je niet gauw en iemand zien die aan het hyperventileren is, zorgt vaak voor paniek.

Wat minder gekend is, maar toch meer voorkomt, is chronisch hyperventileren. Dat betekent dat men de ganse dag door hyperventileert. Gelukkig zijn de tekenen niet zo hevig als bij een acute aanval. Bij chronische hyperventilatie heeft men gelijkaardige tekenen dan bij een acute aanval, maar de tekenen zijn veel minder duidelijk aanwezig. 

Chronisch hyperventileren: een moeilijke diagnose

Wie last heeft van chronisch hyperventileren, kampt soms maanden en zelfs jaren lang met problemen alvorens de juiste diagnose gesteld wordt. De reden hiervoor is dat de tekenen niet echt specifiek maar eerder sluimerend aanwezig zijn. Dit kan voor frustrerende situaties bij patiënten, artsen en omgeving zorgen. Als patiënt voel je wel dat er iets aan de hand is, maar het is moeilijk te omschrijven wat.

Patiënten met chronische hyperventilatie hebben bijvoorbeeld last van hartkloppingen, maar niet zo hevig als bij iemand met een acute aanval. Je komt dus bij de arts met klachten over hartkloppingen die je af en toe gewaar wordt. De logische stap van de arts zal zijn dat deze je doorverwijst naar een cardioloog. Die kan je hartklachten echter niet verhelpen, aangezien de hartkloppingen niet door een hartkwaal veroorzaakt worden, maar door je hyperventilatie.

Zo gaat het met ieder teken van chronische hyperventilatie. De kans is groot dat je bij een arts komt die je voor iets behandelt wat je eigenlijk niet hebt. Het gevolg is natuurlijk dat je niet geneest. Niet zelden gaat de omgeving dan beginnen denken dat je jezelf aanstelt.

Wat te doen tegen chronisch hyperventileren?

Als je er uiteindelijk bent achter gekomen dat je lijdt aan chronische hyperventilatie, dan kan je beginnen met verhelpen. Iemand met chronische hyperventilatie zal in de eerste plaats moeten beginnen met leren ademen op de juiste manier. Ook moet de dieperliggende oorzaak van de hyperventilatie worden aangepakt. Hiervoor is vaak professionele hulp nodig.