Ook al is hyperventilatie niet gevaarlijk, toch zullen de meeste mensen dit willen vermijden al dan niet door het volgen van een therapie.
Hyperventilatie bestaat in twee vormen. Het meest gekend is de acute aanval van hyperventilatie waarbij men heel hevige kenmerken ervaart. Men krijgt hartkloppingen, er is het gevoel dat men gaat stikken en dit in combinatie met een drukkende pijn op de borst zorgt ervoor dat zo’n aanval zeer beangstigend is.
Anderzijds is er ook de chronische vorm van hyperventilatie. Deze is veel minder gekend maar komt nochtans veel meer voor. Deze vorm van hyperventilatie houdt in dat men door een foutieve ademhaling allerlei klachten krijgt. Deze klachten zijn niet steeds even uitgesproken, waardoor het soms jaren lang duurt vooraleer men tot de vaststelling komt dat men effectief aan chronische hyperventilatie lijdt.
Een acute aanval is beangstigend, de chronische vorm zorgt voor vele lichamelijke problemen zodat het aangewezen is om iets tegen de hyperventilatie te ondernemen. Zoals reeds gemeld ontstaat hyperventilatie door een foutieve ademhaling. Maar daarmee is de kous niet af. Ook die foutieve ademhaling heeft een oorzaak die moet aangepakt worden. En die oorzaak is vaak zo diep verscholen, dat professionele hulp vaak noodzakelijk is.
Therapie bij hyperventilatie: wat houdt het in?
Welke vorm van therapie men ook volgt, het is essentieel dat aan de patiënt heel duidelijk uitgelegd wordt wat hyperventilatie precies is. Door de patiënt goed in te lichten over hyperventilatie, kan deze beter begrijpen wat er aan de hand is. Op die manier kan gemakkelijker gezocht worden naar de echte oorzaak van de hyperventilatie.
Ook moet aan de patiënten worden aangeleerd dat zij een aanval van hyperventilatie niet zomaar mogen ondergaan. Heel wat patiënten gaan er van uit dat hyperventilatie een soort spook is dat opduikt wanneer het zin heeft, maar beseffen niet dat zij zich tegen dat “spook” kunnen wapenen.
Tijdens de therapie zal men ook gaan grasduinen naar angsten. Heel vaak zijn angsten sterk gerelateerd aan hyperventilatie. Dit kunnen allerlei soorten angsten zijn: angst om te reizen, claustrofobie, angst voor grote druktes,… Door deze angsten aan te pakken en er efficiënt mee te leren omgaan, zal de hyperventilatie afnemen. Heel wat patiënten zijn zich echter niet steeds bewust van het feit dat zij met angsten leven. Om die reden is een professionele psychiatrische of psychologische hulp aangewezen.
Ten slotte moet de patiënt opnieuw leren om op een juiste manier te ademen. Het zuchten moet worden afgeleerd en er moet overgeschakeld worden op een buikademhaling. Dit kan aangeleerd worden met behulp van een fysiotherapeut.